گورستان زالوهای فراماسون در آبادان
تاریخ انتشار: ۱۸ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۴۲۱۱۱۲
به گزارش قدس آنلاین، می‌ایستم، جلوی گورستان شوره بسته و به ردیف‌های منظم گورها که شانه به شانه هم، چیده شده‌اند زل می‌زنم. گورهایی که صاحبانش سال‌هاست بی‌محاکمه، محترمانه آرام گرفته‌اند! اما بین ما و این گورهای غریبه چه پیوندی است؟ آنها از ما چه می‌دانند و ما از آنها، چه؟! می‌گویند هر کجا عزیزت را دفن کنی همان جا وطنت می‌شود و یک جورهایی از خاک طلب‌کار می‌شوی! و آیا این یعنی آبادانِ سال‌های دهه سی و چهل، تبدیل به وطنِ مهندس‌های فراماسون انگلیسی شده بود؟ یعنی آنها خاک اینجا را مثل خاک خودشان می‌پرستیدند؟ دوستش داشتند؟ و برایشان محترم بود؟
کنار یکی از قبرهای نبش شده‌شان می‌نشینم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
بی‌ادبی انگلیسی
خزه‌ها دور تا دور قبرها دامن کشیده‌اند. شرجی نم‌داری با بوی تلخ دودی که از سمت دودکش‌ها و فِلرهای پالایشگاه می‌آید قاطی شده. گورستان فاصله چندانی با محل کار سابق انگلیسی‌ها ندارد. جنازه‌هایشان را درست کنار خودشان کاشته‌اند! و گورستانی ساخته‌اند که هیچ آبادانی‌ای آن موقع نمی‌دانست این علامت‌های محکوک روی گورهایش چه مفهومی دارد.
نشان ستاره فراماسون‌ها در میانه سنگ برجسته شده
از آن روزها سال‌های زیادی گذشته و همه جا بوی نا گرفته. قدیمی‌ها مُرده‌اند و جوان‌ترها فقط بی‌ادبی‌های شبانه انگلیسی‌ها را خاطرشان هست که از روی پشت‌بام‌ها ادرارشان را روی سرشان که زیر پشه‌بندها خوابیده بودند خالی می‌کردند. خیلی از سنگ گورها هم شکسته‌اند و بین حروف کلمه‌ها فاصله افتاده اما علامت ستاره‌های فرقه فراماسون همچنان می‌درخشند! مثل لبخند مکرآلود شیطان پس از زمین‌گیر شدنِ آدم!
گورهای فراماسون
بعضی از گورها نشان صلیب را به دوش کشیده‌اند، مثل گور «آنا مارتیروسی» که زیر اسمش نوشته‌اند: «مادرِ عزیزِ دکتر اِف . مارتیروسی»؛ زنی شصت و پنج ساله که همراه پسر پزشک‌اش از آن سر دنیا آمده بود به اینجا و سال ۱۹۵۹ میلادی مُرده بود. زنی که شاید هم معتقد بود به راستیِ مسیح و شریعت الهی، اما چرا کمی آن‌طرف‌تر از خانه ابدی این زن، گورهای فراماسون‌هاست؟
خانه ابدی آنا مارتیروسی که با نشان صلیب تزئین شده
چرا گور «اسمیت» کوچولو که ۲۱ ژوئن ۱۹۴۰ مرده، ساده است اما مهندس‌ها و متخصص‌ها نشان فراماسون را روی گورهایشان حک کرده‌اند؟ و اصلا چرا هیچ‌کس از این‌ها نپرسیده آنها که هستند و از جان آبادان چه می‌خواهند؟
ستاره شیطان
دستی به سنگ خشن گوری که تنها اسمِ «استفان» از آن باقی مانده و فامیلی‌اش محو شده می‌کشم. چیز زیادی جز یک تاریخِ مرگ نامشخص نمی‌توان از آرامگاهش فهمید اما ستاره شیطان، گویاتر از همه نشانی‌ها است. ستاره‌ای که تعریف فرقه‌اش می‌شود: «آدم‌هایی که برای پیمان برادری دور هم جمع شده‌اند!» اما که چه کنند؟
نشان فراماسون‌ها بر سنگ حک شده
هیچ‌کس دقیقا نمی‌داند پیمان برادری فراماسون‌ها برای چیست؟ یا اینکه در جلسات مخفی‌شان چه می‌گویند، چه تصمیمی می‌گیرند و یا چه نقشه‌هایی می‌کشند اما اعضای آن همیشه کسانی هستند که اقتصاد و قدرت جهان را به دست گرفته‌اند و گلوی ملت‌ها را با لبه‌های ستاره شیطان، شرحه شرحه می‌کنند!
انگلیسی‌ها با خانواده‌هایشان برای استعمار و استثمار آمده بودند!
در نظام سیاسی فراماسون‌ها، برادری، نماد است و «امپریالیسم»، حقیقت. برای آنها فرقی ندارد در کجای دنیا باشند، چه سختی‌هایی تحمل کنند و یا حتی در کنار پالایشگاه آبادان دفن شوند، چون مرام آنها تجاوز از مرزهای ملی و قومی برای به سلطه کشیدن انسان‌ها است.
بوق بلند بیدارباش
صدای فیدوس پالایشگاه از بیخ گلوی دست‌فروش‌های بازار ته‌لنجی رد می‌شود؛ بلند می‌شوم و لباسم را از خاک گور فراماسون‌ها می‌تکانم. همه اما بی‌تفاوت‌اند. انگار هزار سال است که به این بوقِ بلندِ بیدارباش پالایشگاه عادت کرده‌اند. آن موقع کارگرها کارشان را در پالایشگاه با این صدای گوشخراش شروع می‌کردند و مثل مُرده‌هایی برخاسته از گور به سوی کشیدن نفت برای بخشیدن به انگلیسی‌ها می‌رفتند.
برجسته‌ترین متخصصان نفت انگلیسی، تفکرات فراماسونری داشتند
پیرمردی که محلی‌ها ابو عباس صدایش می‌زنند شیشه‌های روغن زیتون را زیر سایه می‌بَرد. از آن روزها می‌پرسم. شانه بالا می‌اندازد و با پشت آستین لب‌هایش را خشک می‌کند: «یکهو سر و کله‌شان پیدا شد. بی‌عفتی را هم با خودشان آوردند. کلوپ‌های شبانه داشتند. صبح‌ها پالایشگاه و شب‌ها بزن و بکوب. بدون آنکه بدانیم چه خبر است برده‌هایشان شده بودیم. حقوق می‌گرفتیم اما برای فروختن خودمان!»
ترکش‌های جانی
برمی‌گردم. به میانه گورستان زالوهای فراماسون و با قلوه سنگ کوچکی روی گورهایشان چند باری می‌کوبم. حالا که صدای فیدوس پالایشگاه بیدارشان نکرده می‌خواهم خودم بیدارشان کنم! می‌خواهم شهری را که دوستان‌شان بعد از ملی شدن صنعت نفت و با رزم‌ناو انگلیسی ترک کردند نشان‌شان بدهم و بگویم:
درست است که شما یک تکه و صدام‌تان، تکه‌های دیگری از گوشت تن این شهر را کَند! درست است که هنوز ترکش بزرگی بیخ سینه ساختمان روبه‌روی شط جا خوش کرده که نمی‌گذارد آب خوش از گلویش پایین برود. و راستی درست است که لوله‌های نفت از توی قلب ضعیف آبادان می‌گذرند و دست‌هایش را به لرزه انداخته‌اند اما هنوز زندگی در شریان این شهر و حتی زیر آوارهای خیابان امیری‌اش جریان دارد!
قدمت این گورستان بالغ بر نود سال است
مردم آبادان ایستاده‌اند؛ مثل نخل‌های سر بریده‌شان و می‌خندند. آنها دنبال رزق حلال‌اند و شب‌ها کنار آب روان و زلال بهمنشیر، فلافل و سمبوسه می‌خورند. حالا اگر پالایشگاهی هم هست، برای خودشان است؛ و اگر صاحب کاری هست؛ باز هم خودشان‌اند. پالایشگاهی ملی درست کنار گورستان شما. شمایی که همیشه استعمار می‌کنید و همیشه رانده می‌شوید؛ حتی اگر هزار سال زمان ببرد.
گورستانی که انگلیسی‌ها فراموش کردند با خود ببرند!
از گورستان بیرون می‌آیم. گورها دوباره تنها می‌شوند. و شاید، نفر بعدی که برای گلایه به دیدن‌شان می‌آید، شما باشید!
منبع: خبرگزاری فارسمنبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: پالایشگاه آبادان شرکت نفت امپریالیسم فراماسونری فراماسون ها انگلیسی ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۴۲۱۱۱۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
درخواست کلوپ: به داد فوتبال انگلیس برسید!
به گزارش "ورزش سه"، در چارچوب هفته سی و ششم لیگ برتر انگلیس لیورپول در ورزشگاه آنفیلد میزبان تاتنهام است. پس از ناکامی‌های هفته‌های اخیر امیدهای قرمزها برای کسب قهرمانی به پایین‌ترین حد خود رسیده و آنها فقط به دنبال این هستند که با پیروزی در بازی‌های باقیمانده فصل را به شکلی خوب به پایان برسانند. یورگن کلوپ با شرکت در نشست خبری پیش از دیدار روز یکشنبه، در مورد شرایط تیمش صحبت کرد.
رویارویی با تاتنهام؟
من انتظار بازی مقابل یک تیم خوب را دارم. آنها دیشب چلسی را تحت فشار قرار دادند و چند موقعیت خوب خلق کردند. اگر درست دفاع نکنید آنها می‌توانند به شما گل‌های زیادی بزنند. سون در جلو یک بازیکن خطرناک است، گزینه‌های دیگر هم هستند و اگر غفلت کنید توپ را در درون دروازه‌تان می‌بینید.
احساس‌تان در مورد بازی‌های آخر در باشگاه؟
تاکنون به این فکر نکرده‌ام. مجبور شدم چیزهای زیادی را امضا کنم و فعلا زمانی برای فکر کردن به آخرین بازی‌ام پیدا نکرده‌ام. بازی‌های باقیمانده زمان خوبی برای خداحافظی با هواداران است. البته ما روی بازی تمرکز کرده‌ایم و اولویت اصلی پیروزی است.
به مدیریت در فوتبال فکر کرده‌اید؟
هرگز به این فکر نکرده‌ام. آنها نیاز به افرادی با سن مناسب و تجربه کافی و شناخت از تجارت دارند. تصور کنید من رئیس فیفا شوم، شغل خوبی است و درآمد خوبی دارد، به همین دلیل است که افراد به سمت آن می‌روند، اما من نه.
درگیری‌تان با صلاح؟
مسئله کاملاً حل شده است، هیچ مشکلی بین ما وجود ندارد.
اگر ما اینقدر با هم آشنا نبودیم، مطمئن نیستم که چگونه با این موضوع برخورد می‌کردیم. اما با احترام به یکدیگر حل شد و واقعاً مشکلی وجود ندارد.
آینده صلاح در لیورپول؟
باید به این مسئله عادت کنید که این موضوع مربوط به من نیست. او فوق‌العاده است اما من نباید درباره‌اش صحبت کنم، افراد دیگر این تصمیم را خواهند گرفت. من فرد مناسبی برای بحث درباره این موضوع نیستم. من فقط سعی می‌کنم به تیم و بازیکنان برای آینده باشگاه کمک کنم. این نوع تصمیمات اما به عهده دیگران است.
شکست دیشب استون ویلا و احتمال نبودن هیچ تیم انگلیسی‌ای در فینال‌های اروپایی؟
به‌نظر وقت این است که از خودمان بپرسیم آیا زمان کم کردن فشردگی بازی‌های برای باشگاه‌های انگلیسی نیست؟ اینکه تیم‌های انگلیسی در هیچ فینالی در اروپا نیستند به معنای کیفیت کم آنها نیست. لیگ برتر اورریتد نیست. بلکه به دلیل فشردگی بازی‌هاست. در فصل آینده دو بازی دیگر هم به لیگ قهرمانان اضافه می‌شود و به‌نظرم باید دو بازی از جام اتحادیه کم کنید. زمان این است که دوباره به نفع فوتبال تصمیم بگیرید، این توصیه‌ای است از یک پیرمرد که در حال ترک اینجاست. اگر مردم همیشه فوتبال نبینند هم مشکلی نخواهند داشت و با هر از گاهی فوتبال ندیدن زنده می‌مانند.
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟